ผมได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวประเทศสิงค์โปร์มา 3 วัน 2 คืน ..14-16 กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓
- ได้เก็บรูปภาพสวยๆและความทรงจำดีๆมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

๑๔ กย ๒๕๕๓ เวลา 0500 น.นัดเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ เพื่อตรวจสอบเอกสารเดินทาง และ check-in ที่ Thai air Asia counter
- เที่ยวบิน FD 3655 เวลา 0700 น.

เนื่องจากว่าผมเดินทางเช้ามากจึงมีอาหารเช้ามาเสริฟด้วยเมนู ข้าวหน้าไก่อบ ของร้านสีฟ้า

ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง 20 นาที มาถึงสนามบินชางงี (Changi)เป็นสนามบินนานาชาติของประเทศสิงค์โปร์

มาถึงสนามบิน รับกระเป๋าเดินทางเรียบร้อย ทำพิธีทางศุลกากรตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อย (ใช้เวลาไม่นานครับ)ยังเช้าอยู่
มาเจอไกด์ ชื่อคุณจ๋า มาคอยรับ.
- วันแรกของการมาถึงจะเป็น city tour นั่งรถชมเมือง...มาถึงจุดแรกน่าสนใจมากครับ
เป็น Singapore eyes เป็นการสร้างเลียนแบบ London eyes ผมถือว่าเป็นการลอกเลียนแบบที่น่าสนใจ สามารถนำมาเป็นจุดขายสำหรับนักท่องเที่ยวได้

Singapore เป็นนครรัฐที่ตั้งอยู่บนเกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปลายสุดของแหลมมลายู อยู่ทางใต้ของรัฐยะโฮร์ของประเทศมาเลเซีย และอยู่ทางเหนือของหมู่เกาะเรียวของประเทศอินโดนีเซีย เป็นสถานพักสินค้าของพ่อค้าทั่วโลก เดิมชื่อว่า เทมาเส็ก (ทูมาสิค)

ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 ได้มีเจ้าผู้ครองนครปาเล็มบังเดินทางแสวงหาดินแดนใหม่เพื่อสร้างเมือง แต่เรือก็อับปางลง พระองค์ได้ว่ายน้ำขึ้นฝั่ง แล้วก็เห็นสัตว์ชนิดหนึ่งมีรูปร่างลำตัวสีแดงหัวดำหัวคล้ายสิงโตหน้าอกขาว พระองค์จึงถามคนติดตามว่า สัตว์ตัวนั้นคืออะไรคนติดตามก็ตอบว่ามันคือ สิงโต พระองค์จึงเปลี่ยนชื่อเทมาเส็กเสียใหม่ว่า สิงหปุระ ต่อมาสิงหปุระก็ได้ตกเป็นของสุลต่านแห่งมะละกา

ณ เวลานั้นไม่ค่อยมีใครทราบประวัติของเกาะแห่งนี้มากนัก แต่ว่าชื่อเรียกนี้ไม่สื่อให้เราเห็นอดีตอันมีสีสันของสิงคโปร์เลย

ในศตวรรษที่ 14 สิงคโปร์ถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรศรีวิชัย (Sri Vijayan Empire)
- สิงคโปร์ตั้งอยู่ตรงปลายแหลมมลายู ซึ่งเป็นจุดนัดพบทางธรรมชาติของเส้นทางเดินเรือ เกาะแห่งนี้จึงกลายเป็นจุดแวะพักของเรือเดินสมุทรหลายประเภท

ชาวอังกฤษคือผู้สร้างประวัติศาสตร์ตอนต่อมาของสิงคโปร์ ระหว่างศตวรรษที่ 18 นั้น อังกฤษเล็งเห็นถึงความสำคัญของ "จุดแวะพัก" ทางยุทธศาสตร์ สำหรับซ่อม เติมเสบียง และคุ้มกันกองทัพเรือของอาณาจักรที่เติบใหญ่ของตน รวมถึงเพื่อขัดขวางการรุกคืบของชาวฮอลแลนด์ในภูมิภาคนี้

ตรงกันข้ามกับเบื้องหลังทางการเมืองที่กล่าวมา เซอร์สแตมฟอร์ด แรฟเฟิล กลับตั้งสิงคโปร์ให้เป็นสถานีการค้า นโยบายการค้าเสรีดึงดูดพ่อค้าจากทั่วทุกส่วนของเอเชียและจากที่ห่างไกลออกไป เช่น สหรัฐอเมริกาและตะวันออกกลาง

เมื่ออังกฤษขยายอิทธิพลเข้ามาบริเวณแหลมมลายูในกลางศตวรรษที่ 18 ก็เริ่มสนใจ สิงคโปร์
- ในปี 1819 อังกฤษได้ขอเช่าเกาะสิงคโปร์จากจักรวรรดิ์ยะโฮร์ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของฮอลันดา
- ในปี 1824 อังกฤษมีสิทธิครอบครองสิงคโปร์ตามข้อตกลงที่ทำกับฮอลันดา
- ในปี 1826 สิงคโปร์ถูกปกครองภายใต้ระบบสเตรตส์เซ็ตเติลเมนท์ (Straits Settlement) ซึ่งให้บริษัท อินเดียตะวันออกของอังกฤษควบคุมดูแลสิงคโปร์ รวมทั้งปีนัง และมะละกาด้วย
- ในปี 1857 รัฐบาลอังกฤษได้เข้ามาดูแลระบบนี้เอง
-- ในปี 1867 สิงคโปร์กลายเป็นอาณานิคม (Crown Colony) ของอังกฤษ
- จนกระทั่งปี 1946 จึงได้รับการยกฐานะให้เป็นอาณานิคมแบบ เอกเทศ (Separate Crow colony) เมื่ออังกฤษกลับมายึดครองสิงคโปร์อีกครั้งหนึ่ง ภายหลังจากที่สิงคโปร์อยู่ภายใต้ญี่ปุ่น ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 (1942-1946)

บรรยากาศรอบรัฐสภาเก่าของสิงค์โปร์...ปัจจุบันทำเป็นพิพิธภัณฑ์...ให้คนรุ่นหลังไว้ศึกษาหาความรู้